N. 3869/2010 «Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων»
(ή αλλιώς Νόμος Υπερχρεωμένων Νοικοκυριών ή Νόμος Πτώχευσης φυσικών προσώπων ή Νόμος Κατσέλη ή Νόμος ΠΑ.ΣΟ.Κ., όπως την ονομάζουν οι «εισπρακτικές εταιρείες» κατά την τηλεφωνική επικοινωνία τους με τους οφειλέτες - δανειολήπτες)
Ο Νόμος αυτός, όπως και αν τον ονομάζει κανείς, είναι ένας καινοτόμος για τα ελληνικά δεδομένα νόμος, ο οποίος δημιουργήθηκε λόγω της αναγκαιότητας ανακούφισης των νοικοκυριών μέσα στη δίνη των Μνημονίων. Πραγματικά αποτελεί μία «ανάσα» για όσους πληρούν τις προϋποθέσεις υπαγωγής στην εν λόγω ρύθμιση και τους παρέχει τη δυνατότητα να επανέλθουν στην «ενεργό δράση» με καλύτερες συνθήκες από αυτές που τυχόν απολαμβάνουν έως σήμερα. Οι εντασσόμενοι στη ρύθμιση αυτή δύνανται κατ’ αρχήν να απαλλαγούν από ένα σημαντικό μέρος των δημιουργημένων οφειλών τους των παρελθόντων ετών (κοινώς διαγράφεται μέρος αυτών) και κατά δεύτερο λόγο, τους ορίζεται καταβολή δόσεων τέτοια, που είναι δυνατή η εξυπηρέτησή τους σύμφωνα πάντα και με τις κατά περίπτωση ιδιαιτερότητες που ισχύουν, προκειμένου να διατηρήσουν ένα επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Ήδη έχουν γραφτεί πολλά στον Τύπο και στο Διαδίκτυο, προκαλώντας άλλοτε σύγχυση και άλλοτε υπέρμετρη και αδικαιολόγητη αισιοδοξία στους δανειολήπτες. Η αλήθεια είναι ότι ήδη έχουν εκδοθεί πάρα πολλές θετικές και ευνοϊκές για τους δανειολήπτες δικαστικές αποφάσεις σε όλη τη χώρα, γεγονός που επιτείνει την άποψη –και συντασσόμαστε μαζί της– ότι όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις του Νόμου και είναι ειλικρινείς, θα πρέπει να επωφεληθούν από τη ρύθμιση!
Καμία περίπτωση δεν είναι ίδια με κάποια άλλη. Η καθεμία θα πρέπει να ελεγχθεί ξεχωριστά από επαγγελματίες που έχουν ασχοληθεί ενεργά και επισταμένως με τις εν λόγω υποθέσεις, προκειμένου να διαπιστωθεί και να σταθμιστεί αν όντως τα οφέλη αυτής της ρύθμισης αξίζουν τον κόπο ή και τις θυσίες που ίσως χρειαστεί κάποιος να υποστεί, προκειμένου να την εξασφαλίσει. Η ενασχόληση με το αντικείμενο είναι ιδιαιτέρως απαιτητική, αφού δεν χρειάζεται μόνο από τον επαγγελματία που θα ασχοληθεί ουσιαστικά η γνώση και η δυνατότητα σχεδιασμού και προγραμματισμού του οικιακού προϋπολογισμού σε ένα βάθος χρόνων τουλάχιστον τετραετίας, αλλά θα πρέπει παράλληλα να είναι σε θέση να αξιολογεί, να προβλέπει και να προτείνει τους εκάστοτε ενδεδειγμένους τρόπους αντιμετώπισης των χρεών σε κάθε υπόθεση που χειρίζεται.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι όποιες σχετικές αρνητικές - απορριπτικές δικαστικές αποφάσεις έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα οφείλονται κυρίως σε κακό χειρισμό ή κακή εκτίμηση από πλευράς των νομικών παραστατών των αιτούντων. Πολλές φορές οι αιτούντες θεωρούν μία απόφαση που τους υπήγαγε μεν στη ρύθμιση αλλά όχι με τον «προσήκοντα» τρόπο (δηλαδή σύμφωνα με το ύψος –ποσό– δόσεων που είχαν συναποφασίσει και προτείνει εκείνοι προς το Δικαστήριο με τον δικηγόρο τους και θεωρούσαν εύλογο) ότι είναι αρνητική, ενώ δεν έχουν ενημερωθεί λεπτομερώς ή σωστά από τους δικηγόρους τους ότι κάτι τέτοιο ήταν μάλλον αναπόφευκτο με τα οικονομικά, περιουσιακά και άλλα δεδομένα που παρουσίασαν. Δεν αποτελεί δυστυχώς σπάνιο φαινόμενο στα δικαστήρια κατά την εκδίκαση τέτοιων υποθέσεων, να βλέπουμε ακόμη και τους πληρεξούσιους δικηγόρους των αιτούντων να μην είναι σωστά ενημερωμένοι για αρκετά κρείσσονα θέματα. Φυσικά έχουν εκδοθεί και κάποιες δικαστικές αποφάσεις των οποίων το διατακτικό, σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτουμε, δεν φαίνεται να δικαιολογείται, οι περιπτώσεις αυτές ωστόσο αποτελούν μάλλον μειοψηφία.
Είναι γνωστό σε όλους τους δικηγόρους που ασχολούνται με τον νόμο αυτό, αλλά και σε όσους πολίτες έχουν προσφύγει σε κάποιο δικηγορικό γραφείο ή καταναλωτική οργάνωση προκειμένου να ενημερωθούν σχετικώς, ότι πρόκειται για μια διαδικασία με αρκετά ενδιάμεσα στάδια, προϋποθέσεις, αποκλειστικές και άλλες προθεσμίες και εν γένει χειρισμούς, τους οποίους όσο ενημερωμένος και αν είναι κάποιος πολίτης, δεν είναι εφικτό για εκείνον να τους παρακολουθήσει και να τους αντιμετωπίσει. Δεδομένου μάλιστα ότι εάν υποτεθεί ότι κάποιος φτάνει στο τελικό στάδιο της συζήτησης της υπόθεσης ενώπιον του αρμόδιου Ειρηνοδικείου προκειμένου να αποφασιστεί εάν θα υπαχθεί ή όχι στη ρύθμιση και κατόπιν θετικής απάντησης με ποιον τρόπο, θα έρθει αντιμέτωπος κατ’ αρχήν με τους δικηγόρους των Τραπεζών αλλά και με την αξιολόγηση του νομικού ζητήματος εάν ορθώς παρίσταται χωρίς δικηγόρο ή όχι (λόγω διαδικασίας και αιτητικού), κάτι που μπορεί να οδηγήσει εάν ευδοκιμήσει η ένσταση αυτή, ακόμη και στην απόρριψη της αίτησής του!
Ο Ν. 3869/2010, αν και είναι ηλικιακά νεαρός –ισχύει από την 1η Σεπτεμβρίου 2010–, έχει ήδη τροποποιηθεί δύο φορές. Αυτό το γεγονός από μόνο του καθιστά ορατή την ανάγκη επιφυλακτικότητας και ιδιαίτερου χειρισμού, καθώς μέχρι στιγμής τουλάχιστον οι τροποποιήσεις ή συμπληρώσεις που έγιναν ικανοποιούσαν την ανάγκη διευκρίνισης πρακτικών θεμάτων. Η απήχηση του συγκεκριμένου νόμου είναι σημαντική, καθώς αγγίζει ένα θέμα που άπτεται της βιωσιμότητας πολλών οικογενειών σήμερα. Για τον λόγο αυτό, συνεχώς ακούγονται και μάλιστα ενόψει εθνικών εκλογών, διάφορα σενάρια περαιτέρω τροποποίησής του. Είναι η πρώτη φορά που ένας τέτοιος νόμος δημιουργεί σε τόσο μεγάλη κλίμακα προεκλογικές αντιπαραθέσεις και αποτελεί το κύριο θέμα καθημερινών συζητήσεων μεταξύ φίλων ή συγγενών. Αν και θεωρούμε ότι ο νόμος αυτός διαθέτει περιθώριο βελτιώσεων σε πολλά επιμέρους ζητήματα που ορίζει, ο δικηγόρος που έχετε επιλέξει να σας αναλάβει, και κανείς άλλος, είναι το πλέον αρμόδιο πρόσωπο να σας ενημερώνει σχετικώς με αλλαγές που πιθανώς σας αφορούν. Εμπιστευτείτε τον!